 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Я доўгую нітку сукаў. Сьпявала струной, мне здавалася. Шурпатых увіткаў шукаў, Каб раптам яна не парвалася. Рабіў не на птушак сіло. Бо ніткі былі адмысловымі: На горад, мястэчка, сяло Сплывалі пявучымі словамі. А час быў няроўны, такі Няпэўны, з душком панэгірыка. Крывілі душой мастакі I плакала бедная лірыка. Я хворае сэрца лячыў, Сьлязьмі мая песьня сачылася. На нітцы вузлы я лічыў, А нітка з жыцьцём ня лучылася... Запозна цяпер. Але я Ня скрыўджаны сёньня умовамі. Зьвіваецца нітка мая Ізноў паэтычнамі словамі.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|